پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

شکاف دیجیتالی در ایران ناشی از چالش‌های اقتصادی، زیرساختی یا محدودیت دسترسی مردم در مناطق دور افتاده است. داستان اینترنت در ایران، داستان شتر گاو پلنگ می باشد. از یک طرف تاکید بر توسعه الکترونیکی و دیجیتالی می شود و از طرف دیگر به دلایل مختلف با محدود سازی ها مواجه هستیم و نکته دردآور داستان، تاثیر مولفه اقتصادی و محرومیت های منطقه ای در میزان دسترسی به زیرساخت ها و خدمات دیجیتالی است. در آغاز ۲۰۲۵، ۷۳.۲ میلیون ایرانی کاربر اینترنت بودند، یعنی ۷۹.۶درصد از کل جمعیت. این عدد تنها ۱درصد نسبت به سال قبل رشد داشته، اما وقتی به جمعیت غیرآنلاین نگاه می‌کنیم (۱۸.۸ میلیون نفر)، مشخص می‌شود که هنوز فاصله زیادی تا فراگیری کامل باقی ا‌ست. بخش عمده‌ای از این شکاف دیجیتال به احتمال زیاد ناشی از چالش‌های اقتصادی، زیرساختی یا محدودیت‌های دسترسی در مناطق دورافتاده است؛ مسائلی که در برنامه‌های توسعه‌ای آینده باید مورد توجه جدی قرار گیرند.

برآورد‌های علمی، تشدید فقر در صورت آسیب به وضعیت آموزشی اقشار آسیب‌پذیر را تایید می‌کند و از آنجایی‌که در دوره کرونا با مجازی شدن آموزش، بخش بزرگی از اقشار کم‌درآمد در مناطق روستایی و محروم با مشکلات جدی در دسترسی به ابزار آموزش اینترنتی مواجه بوده‌اند، باید برای جبران فقرآفرینی‌های کرونا تمهیداتی اندیشیده شود.